ای دل و جان کاملان، گم شده در کمال تو

جمله تویی به خود نگر جمله ببین که دایما

تا دل طالبانت را از تو دلالتی بود

جملهٔ اهل دیده را از تو زبان ز کار شد

چرخ رونده قرن ها بی سر و پای در رهت

تا ابدش نشان و نام از دو جهان بریده شد

مانده اند دور دور اهل دو کون از رهت

خشک شدیم بر زمین پرده ز روی برفکن

گرچه فرید در جهان هست فصیح تر کسی