با تو سری در میان خواهد بدن

هر که زان سر یافت یک ذره نشان

محرم آن شو که گر آن نبودت

هر نفس کان در حضور او زنی

ور نخواهد بود همراهت حضور

وای بر حال کسی کو بر مجاز

مرد دایم همچنان کاینجا زید

تا نپنداری که هر کو خار بود

هرچه اینجا ذره ذره می کنی

این همه آمد شد و وعد و وعید

تو بکوش و جهد کن تا پی بری

هر که بی او آستین در خون گرفت

محرم او شو که کار هر دو کون

ترک کن کار زمین و آسمان

چون به حضرت زود نتوان رفت از آنک

جملهٔ ذرات عالم لاجرم

بر کناره می شو از هر سایه ای

در بر آن کار عالی کار خلق

کار ما در پیش او چون ذره ای

چون جهان آنجا کف و دودی بود

چون برافتد پرده از روی دو کون

گوییا هر ذره ای را تا ابد

همچو باران ز آسمان سلطنت

در چنین جایی کجا عطار را