شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
غزل شمارهٔ ۶۱۶
عطار
عطار( غزلیات )
83

غزل شمارهٔ ۶۱۶

بیا تا رند هر جایی بباشیم
سر غوغا و رسوایی بباشیم
نمی ترسی که همچون خود نمایان
اسیر بند خودرایی بباشیم
اگر در جمع قرایان نشینیم
ز سر تا پای قرایی بباشیم
بیا تا در تماشای خرابات
چو رندان تماشایی بباشیم
چو عقل ما عقیله است آن نکوتر
که عاشق وار سودایی بباشیم
چو در دریای بی پایان فتادیم
همان بهتر که دریایی بباشیم
چو صحرا گشت بر ما آنچه بایست
برون کون صحرایی بباشیم
چو پیدا نیست جای ما چو عطار
همه جایی همه جایی بباشیم