ما ترک مقامات و کرامات گرفتیم

پی بر پی رندان خرابات نهادم

آن وقت که خود را همه سالوس نمودیم

در چهرهٔ آن ماه چو شد دیدهٔ ما باز

بس عقل که شد مات به یک بازی عشقش

چون عقل شد از دست ز مستی می عشق

چون شیوه عطار درین راه بدیدیم