ما رند و مقامر و مباحی ایم

خون خواره چو خاک جرعه از جامیم

هر چند که از گروه سلطانیم

جانا ز شراب شوق تو هر دم

گر سوختگان تو مباحی اند

ما فقر و صلاح کی خریم آخر

در بتکده رند و لاابالی ایم

کافور رباحی ار بود اصلی

تا در رسد این می تو ای عطار