تا که عشق تو حاصل افتادست

آب از دیده ها از آن باریم

در ازل پیش از آفرینش جسم

جان نه تنهاست عاشق رویت

سالکان یقین روی تو را

من رسیدم به وصل بی وصفت

کس نگوید که این چرا وز چیست

فتنه عطار در جهان افکند

دل عطار بر دلت مثلی