عاشق لعل شکربار توام

هیچ کارم نیست جز اندوه تو

بر من بی دل جهان مفروش از آنک

تو چو خورشیدی و من چو ذره ام

گفته ای کم گیر جان در عشق من

گر بخواهی ریخت خونم باک نیست

جان من دربند صد اندوه باد

بر دل و جانم مکن زور ای صنم

چون پدید آمد رخت از زیر زلف

زلف مشکین برگشای و برفشان