لاف تقوی مزن ورع مفروش

دلق ازرق مرائیانه مپوش

صبحدم بادهٔ صبوح بنوش

یک زمان در صفای معنی کوش

که نیاید به کارت این تن و توش

برگذر تا به منزلات سروش

سبق عشق یک زمان کن گوش

اهل حالی چو واصلان خاموش

مرد عقلی فضول باش و به هوش

پختگی بایدت چو دیگ بجوش

از تواجد چرا شدی مدهوش

بار نفس و هوا منه بر دوش

تا نگیری حریف در آغوش

قول عطار را به جان بنیوش

گر نداری نصیحت من گوش