چند جویی در جهان یاری ز کس

تو چو طاوسی بدین ره در خرام

مرد باش و هر دو عالم ده طلاق

گر برآری یک نفس بی عشق او

هر نفس سرمایهٔ صد دولت است

سرنگونساری تو از حرص توست

تا ز دانگی دوست تر داری دودانگ

گر گهر خواهی به دریا شو فرو

بر در او گر نداری حرمتی

چون تو ای عطار حرمت یافتی