ای تو را با هر دلی کاری دگر

چون بسی کار است با هر کس تورا

لاجرم هرکس چنان داند که نیست

چون جمالت صد هزاران روی داشت

لاجرم هر ذره را بنموده ای

تا نماند هیچ ذره بی نصیب

لاجرم دادی تو یک یک ذره را

چون یک است اصل این عدد از بهر آنست

ای دل سرگشته تا کی باشدت

کی رسد از دین سر مویی به تو

خیز و ایمان آر و زنارت ببر

دل منه بر هیچ چون عطار هیچ