مویم گرفت و در صف دردی کشان کشید

تا نفس خوار خواری هر خاکدان کشید

هر عضو من معاینه کوهی گران کشید

یعنی بلای من کش اگر می توان کشید

از حکم تو چگونه توانم عنان کشید

از هرچه کرد عاقبتش بر کران کشید

وانگه به گرد من رقمی بی نشان کشید

خوش خوش از آن میانه مرا در میان کشید

سر بر خطش نهاد و خطی بر جهان کشید

بس نعرهٔ عجیب که از مغز جان کشید

دلدار کرده بود، نه دل آنچه آن کشید

کان دلفروز سرمهٔ عشقش نهان کشید