دل چه خواهی کرد چون دلبر رسید

شربت اسرار را فردا منه

گر سفالی یافتی در راه عشق

خود تو آتش بر سفالی می نهی

صد هزاران موج گوناگون بخاست

چون یکی است این موج بحر مختلف

بحر کل یک جوش زد در سلطنت

چون نمی آید به سر زان بحر هیچ

قطره چون دریاست دریا قطره هم

قرب و بعد موج چون بسیار گشت

سلطنت از بحر می ماند به سر

بی نهایت بود بحر، این اختلاف

بحر چون محوست، موجش در خطر

کی بیاید بی نهایت در بصر

چون عدد در بحر رنگ بحر داشت

خوش برآمد صبح توحید از افق

این همه اختر که شب بر آسمانست

پس یقین می دان که یک چیز است و بس

در میان این سخن عطار را