تا که گشت این خیال خانه پدید

ناپدید است عیسی مریم

صد جهان ناپدید شد که نشد

گرچه تو صد هزار می بینی

چون دو گیتی به جز خیالی نیست

زین همه نقش های گوناگون

روشنی از یک آفتاب بود

مرغ در دام اوفتاده بسی است

می نماید بسی خیال ولیک

زین همه کار و بار و گفت و شنود

صد جهان خلق همچو تیر برفت

قطره بس ناپدید بینم از آنک

نه که خود قطره کی خبر دارد

دو جهان پر و بال سیمرغ است

ره به سیمرغ چون توان بردن

قدر خلعت کنون بدانستم

گر درین شرح شد زبان از کار

سر فروپوش چند گویی از آنک

گر شود گوش ذره های دو کون

شیرمردان مرد را اینجا

ندهد شرح این کسی چو فرید