چو در غم تو جز جان چیزی دگرم نبود

پروانه تو گشتم تا بر تو سرافشانم

پیش نظرم عالم چون روز قیامت باد

گفتم خبری گویم با تو ز دل زارم

گفتم که ز تیرت تیز از چشم تو بگریزم

در عشق تو صد همدم تیمار برم باید

گفتی که به زر گردد کار تو چو آب زر

تو چاره کارم کن تا از رخ همچون زر

بوسی ندهی جانا تا جان نستانی تو

عطار ستمکش را دل بود به تو رهبر