سر مویی نه طالب نه طلب بود

نه اسم حزن و نه اسم طرب بود

که نه زین نام و نه زان یک لقب بود

که گفت آن جایگه هرگز که شب بود

جهان گفتی که دایم بر عجب بود

جهانی خلق تشنه خشک لب بود

همه آفاق پر شور و شغب بود

سر مردان کامل در کنب بود

مگر اینجایگه جای ادب بود

حجاب و کشف جان ها زین سبب بود

نه نامی بود هرگز نه نسب بود