آنها که در حقیقت اسرار می روند

هم در کنار عرش سرافراز می شوند

هم در سلوک گام به تدریج می نهند

راهی که آفتاب به صد قرن آن برفت

گر می رسند سخت سزاوار می رسند

در جوش و در خروش از آنند روز و شب

از زیر پرده فارغ و آزاد می شوند

هرچند مطلقند ز کونین و عالمین

بار گران عادت و رسم اوفکنده اند

چون نیست محرمی که بگویند سر خویش

چون سیر بی نهایت و چون عمر اندک است

تا روی که بود که به بینند روی دوست

بی وصف گشته اند ز هستی و نیستی

از ذات و از صفات چنان بی صفت شدند

از مشک این حدیث مگر بوی برده اند