دم مزن گر همدمی می بایدت

تا در اثباتی تو بس نامحرمی

همچو غواصان دم اندر سینه کش

از عبادت غم کشی و صد شفیع

اشک لایق تر شفیع تو از آنک

تنگدل ماندی، که دل یک قطره خونست

تا که این یک قطره صد دریا شود

هر دو عالم گر نباشد گو مباش

در غم هر دم که نبود در حضور

در حضورش عهد کردی ای فرید