ای آفتاب سرکش یک ذره خاک پایت

هم خواجه تاش گردون دل بر وفا غلامت

هم چرخ خرقه پوشی در خانقاه عشقت

در سر گرفته عالم اندیشهٔ وصالت

کوثر که آب حیوان یک شبنم است از وی

سری که هر دو عالم یک ذره می نیابند

نوباوهٔ جمالت ماه نو است و هر مه

تو ابرش نکویی می تازی و مه و مهر

تا بوی مشک زلفت پر مشک کرد جانم