مهین جمله خاص الخاص باشد

باول حالت خاص است بشنو

بود با اول طور نبوت

کزین بر تو نباشد سیر ایشان

که تا با خود برد او را بجائی

بباید بست بر فتراک ناچار

کسی باید که این معنی بداند

درین رتبت بود رتبت نبی را

برفت او بلکه او را برد با خویش

شرف اینجا نبی را گشت حاصل

بباید بودشان بیشک بر او

بتلوین باشد و وقتی بتمکین

بافعالش نشاید اقتدا کرد

نسازد یک نفس جائی درنگی

به از من اندرین عالم بسی نیست

از او بی او شود زاینده مطلق

ولیکن سرمه کن از خاکپایش

در این سر وقت نتوان اقتدا کرد

نباشد واله و حیران و شیدا

نگوید نکتهٔ اندر حقیقت

که بردارد ز جانت بارها را

که بردارد ز تو هر لحظه صد بند

میان خاص و خاص الخاص مسکین

که راهش در نیازو راز نازاست

ازین معنی سخن کردیم کوتاه

بشیخی کو بود قایم بتمکین

بقدر جهد و جهد و سعی و امکان

هر آن مذهب که او دارد همان گیر

بخدمت روز و شب میباش قائم

تمامت کرد و کار خویش بگذار

هر آن چیزی که او فرماید آن کن

که جز گرد صلاح تو نپوید

مکن برگفت و کرد پیر زنهار

بجان و دل ز من این راز بشنو

علاجی که کند دارد ترا سود

بعهد او بجان باید وفا کرد

که گشتی همقدم با شیخ درسیر

ترا در حال گرداند روانه

کند درد ترا درمان و دارو

ترا ناگفته احوالت که چون شد

همه حالات او با خود بگفتن

تمامت کارهای تو بسازد

بیابی از خودی خود رهائی