که باشد سینه شان از شوق جوشان

که تا پیدا شود در ره گشایش

بود هر لحظهٔ حیران و شیدا

بگوید ترک نفس و جاه با مال

دل و جانش درین معنی گذارد

که صاحب شرع خواهد دادنش بار

حضوری باید او از جمله غیبت

چو آن پوشیدنش گردد مسلم

تو خواهی دلق و می خواهی کفن گوی

اصول پوشش ایشان همین است

بلی گویم چو بی ترتیب شد کار

ز غصه دایماً هستم خروشان

شدستم اندرین عالم هراسان

همی ترسم بگیرم حال ایشان

هر آن چیزی که می خواهند پوشند

اشاراتست ناپوشیده بی شک

بزیر هر یکی صد سر و درازاست

ترقی کرد اندر عالم خویش

به نسبت پوشد اینجا یک لباسش

بدل باید شدن از منزل آگاه

بهمت از همه اندر گذشتن

که تا این راه گردد بر تو آسان

که ترتیب اندرین ره فرض عین است

یقین میدان که بیشک خرقه پوشد

ز من بشنو که تا گردی تو دانا