بپرسیدم ز پیری سال فرسود

که هم راه تو چیست ای مرد غمناک

جوابم داد کز بی آگهی من

خدایا من درین دیر تحیر

تهی دستم ز زاد راه جاوید

خداوندا امید من وفا کن

منور دار جانم را بنوری

حضوری ده ز چندین ترهانم

مرا از من نجاتی ده بتوفیق

دلم را محرم اسرار گردان

بر افروز از خداوندی دلم را

نفس چون برکشندم هم نفس باش

چو جان را منقطع شد از جهان دم

چو با ایمان فرو بردی بخاکم

خداوندا همه بیچارگانیم

همه گر دوزخی ایم از بهشتی

که داند تا بمعنی متقی کیست