در حقیقت خویشتن را باز بین

مرکب بیهودگی چندین مران

مجلسی دیگر ز نو آغاز کن

از هزاران گنج بر خوردار شو

تا شود کارت همه یکسر تمام

گوش کن مررمز اشترنامه را

دیدهٔ اسرار بین را، کن تو باز

کاینات اینجایگه، بنمایدت

نارسیده دست کس بروی هنوز

گویی از کونین بتوانی ربود

همچو طفل شیرخوار مادرست

دیر نبود کو درین واصل شود

مرغ آن از آشیانی دیگرست

مغز آنست این کزان برداشتم

معنی آن باز دان ای بیخبر

دیدهام معشوق خود عین عیان

از وجود خویشتن ننگت فتد

لیک پنهانست این اندر جهان

نا نداند سر این هر بیخبر

اندرو سر عیانست ای پسر

جان صورت اندر آن گم کردهام

این جهان وآن جهان دانستهام

تا نمایم اندر آنجا چند و چون

بر رموز معنویم بنگرید

آنچه میدانی ز سر آغاز کن