حبذا عشق و حبذا عشاق

حبذا آن زمان که در ره عشق

نبرند از وفا طمع هرگز

خوش بلایی است عشق، از آن دارند

آفتاب جمال او دیدند

داده اند اندرین هوا جانها

ای عراقی، چو تو نمی دانند

نگشادند در سرای وجود