عشق ار به تو رخ عیان نماید

این آینه چهرهٔ حقیقت

یک دایره فرض کن جهان را

این دایره بیش نقطه ای نیست

رو نقطهٔ آتشی بگردان

این نقطه ز سرعت تحرک

این نقطه به تو شهادت و غیب

آن نقطه به تو کمال مطلق

آن سرعت دور نقطه دایم

هر لمحه به تو کمال هستی

آن نقطه بیان کنم چه چیز است

آن نقطه بدان که ظل نور است

آن نور دل پیمبر ماست

آن بحر، که موج اوست دریا

نوری که جمال جمله هستی

اول ز پی نظارهٔ او

و آخر هم آفتاب رویش

او روی حق است و عین حق نیز

دریاب، که اوست اسم اعظم

آن ذات که حق بود صفاتش

اسمی که بود صفات او حق

و آن نور که حق بدو توان دید

فی الجمله کمال صورت اوست

در آینه مصطفی چه بیند؟

کو عاشق روی حق؟ بیا گو

در صورت او حق ار ندیدی

در صورت شرح او عراقی

امید که از شفاعت او