هشیاری و مستیش همه عین نماز است

آنچ از تو پذیرند در آن کوی نیاز است

هشیار چه داند که درین کوی چه راز است؟

دیدم به حقیقت که جزین کار مجاز است

در میکده بنشین که ره کعبه دراز است

زیرا که درین راه بسی شیب و فراز است

در زمزمهٔ عشق ندانم که چه ساز است؟

محمود پریشان سر زلف ایاز است

جان همه مشتاقان در سوز و گداز است

رفتم به در صومعه، دیدم که فراز است

در باز تو خود را که در میکده باز است