تن به هجران تو در دادم، تو دان

در کف صد گونه بیدادم، تو دان

لب ببستم، دیده بگشادم، تو دان

بر در لطفت فرستادم، تو دان

از طلب اکنون به استادم، تو دان

بر در امیدت افتادم، تو دان

از همه عالم چو آزادم، تو دان

بر یخ است ای دوست، بنیادم، تو دان

خود مبر نامم، که من بادم، تو دان

هم به اندوهی بکن شادم، تو دان

روز و شب در سوز و فریادم، تو دان