که فارغ آمدم از ننگ و نام، باده بیار

درآ به مجلس و پیش از طعام باده بیار

چه حاجت است صراحی و جام؟ باده بیار

گر آمدی به تقاضای وام، باده بیار

شده است تن همه دیده چو دام، باده بیار

فتاد از پی دانه به دام، باده بیار

چو می نگیرد بی می نظام، باده بیار

مگر زبون شود این بدلگام، باده بیار

مدار منتظرم بر دوام، باده بیار

که آفتاب برآید ز جام، باده بیار

مدار خون صراحی حرام، باده بیار

اگر چه صبح خوش آید، به شام باده بیار

برای پختن سودای خام باده بیار

همی دهم به تو، بستان تمام، باده بیار

مگر رسم ز لب تو به کام، باده بیار

غلام روی توام، ای غلام، باده بیار