شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
رباعی شمارهٔ ۴۳۴
انوری
انوری( رباعیات )
107

رباعی شمارهٔ ۴۳۴

گر در همه عمر یک نکویی بکنی
صد گونه جفا و زشت خویی بکنی
گویی که برغم تو چنین خواهم کرد
داری سر آنکه هرچه گویی بکنی