شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
رباعی شمارهٔ ۲۲۲
انوری
انوری( رباعیات )
113

رباعی شمارهٔ ۲۲۲

گویی که میفکن دبه در پای شتر
تا من چو خران همی جهم بر آخر
گر نه زندت صلاح قواد پسر
من بر ... این سخن زنم ... ی پر