شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
رباعی شمارهٔ ۲۱۲
انوری
انوری( رباعیات )
116

رباعی شمارهٔ ۲۱۲

زلف تو که در فتنه کنون می آید
از غارت جان و دل نمی آساید
وای از شب زلف تو که گر کار اینست
بس روز قیامت که جهان آراید