شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
رباعی شمارهٔ ۱۵۴
انوری
انوری( رباعیات )
115

رباعی شمارهٔ ۱۵۴

ای دل چه کنی به عشوه خود را خرسند
پای تو فرو گلست و این پایه بلند
بالغ شده ای ببر زباطل پیوند
چون طفل زانگشت مزیدن تا چند