114
شمارهٔ ۳۹۰ - در علو همت و کمال نفس خود
سگ خشم و خر شهوت که زبون گیری نیست
تیز دندان تر از این هر دو در این خاک کهن
نفس من کو ملک مملکت شخص منست
هر دو را سخرهٔ خود کرده به تادیب سخن
ترک و تازیک شما جمله سگانند و خران
که به جز خوردن و کردن نشناسند ز بن
تو چه گویی که کند نفس ملک همت من
گر تو گوییش بیا خدمت این طایفه کن