که به رنجم ز چرخ رویین تن

رستمی می کند مه بهمن

حالتم را چه حیلتست و چه فن

گر به دست آوری از آن دو سه من

سرخ نه تیره چون چه بیژن

ورنه روزی نعوذبالله من

مارهای هجات بر گردن