شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۳۴۵ - در حسب حال و وارستگی خویش
انوری
انوری( مقطعات )
100

شمارهٔ ۳۴۵ - در حسب حال و وارستگی خویش

امید و بیم دهد خلق را مسخر خویش
بدین دو خویشتن از خلق بازپس دارم
مرا چو در دل از این هر دو هیچ نیست ازو
هزار ناکس پیشم گرش به کس دارم