نزد طبیب عقل مبارک قدم شدم

دل را چو از عفونت اخلاط آرزو

گفتا بدن ز فضلهٔ آمال ممتلی است

بی شک بود مولد تب لرزهٔ نیاز

ای دل به عون مسهل سقمونیای صبر

مقصود از این میانه اگر حقنهٔ دلست