هرکس اثری همی نماید

باشد که تسلیی فزاید

خود طبع سخن همی نزاید

شرطی نه که طبع هرزه لاید

عنقا به قفس درون نیاید

کم زین سر خاک در رباید

بند قدر و قضا گشاید

چونان که جز آنچنان نشاید

کاین زبدهٔ صنع می چه باید

تا چند نوای غم سراید

رای تو بدو نمی گراید

تا آن دگرت چگونه آید