ای خداوندی که هر کز خدمتت گردن کشید

هم نکو خواهانت را دایم به روی تو نشاط

ساحت آفاق را اکنون که فراش سپهر

بر سپهر اول از تاثیر نور آفتاب

میوها سر درکشند از شدت گرما به شاخ

وحش را گردد زبان در کام چون پشت کشف

در چنین گرما ز بختم هیچ سردی نی که نیست