دردم فزود و دست به درمان نمی رسد

در ظلمت نیاز بجهد سکندری

برخوان از آنکه طعمهٔ جانست هیچ تن

جان داده ام مگر که به جانان خود رسم

خوانی که خواجهٔ خرد از بهر جان نهاد

گفتم به میزبان که مرا زله ای فرست

فتراک این سوار به تو کی رسد که خود

طوفان رسید در غمت و انوری هنوز