تختهٔ عشق برنوشتم باز

تا بر استاد عاشقی خوانیم

ورقی باز کن ز عهد قدیم

هین که روز و شب زمانه همی

چند گویی زمانه در پیش است

قصه کوتاه کن که کوته کرد