بکن رحمی مکن کاخر نشاید

که می کن حیله ای تا شب چه زاید

به روز آخر چراغی می بباید

که از خونم فقعها می گشاید

چه حاصل چون زمانه می نپاید

که از وصلت چه گویم هیچم آید

فراقت گفت آری می نماید