وصلت به آب دیده میسر نمی شود

هرچند گرد پای و سر دل برآمدم

دل بیشتر ز دیده بپالود و همچنان

با آنکه کس به شادی من نیست در غمت

گفتم که کارم از غم عشقت به جان رسید

جانا از این حدیث ترا خود فراغتیست

گویی چو زر شود همه کارت چو زر بود

منت خدای را که ز اقبال مجد دین

در هیچ مجلس نبود تا چو انوری

چندانک از زمانت برآید بگیر نقد