گزیدهٔ غزل ۱۲۰

هر کس آنجا که می و شاهد و گلشن آنجاست

من همانجا که دل گمشدهٔ من آنجاست

هر شب ای غم چه رسی در طلب دل اینجا

آخر آن سوختهٔ سوخته خرمن آنجاست

گفتی ای دوست که بگریز و ببر جان زین کوی

چون گریزم که گروگان دل دشمن آنجاست

متن