مدتی شد که یار می ناید

جان خود را شکار او کردم

می شمارند بس که یارانش

تا برآورد گرد از دلها

روزگاری که پیشم آمد ازو

آرزویم کنار او چه شود؟

دل من کز قرار خویش برفت

مکن، ای دوست، ذکر صبر به عشق

خسروا، گرد عشق می گردی