صبا ز زلف تو بویی به عاشقان آورد

هزار جان سزد از مژده، گربه باد دهند

خبر ز چین سر زلف مشکبوی تو داد

اگر نه جان عزیزی، چرا دمی بی تو؟

دلم ز لطف تو رمزی به گوش تو می گفت

هزار بوسه لبم زد ز شوق بر دهنم

به شست هجر تو بر جان بیقرارم زد

کسی به قربت تو دست یافت چون خسرو