سروی چو قامت تو در بوستان نباشد

هر جا که بگذری تو، باشد زیان دلها

چشمت به نیم غمزه صد جان فروشد، آری

گستاخی است از من کان «پا به چشم من نه »

گویند، خسروا، از عشق خود را چه فاش کردی؟