من ز جانان گر چه صد اندوه جان خواهم کشید

مردمان، از من چه می خواهید آخر، وه که من

بیش ازین نبود که بکشندم، بخواهم مست رفت

من نیم زآنهاکه از خوبان بتانم سر به تیغ

آب چشم عاشقان تا می رود خواهم فشاند

گر ترا بینم مگو، جانا که چشمت برکشم

ای خروس گنگ، آخر روز خواهد شد گهی

دل که گم کرده ست خسرو، پیش او آخر گهی