فریاد که عشق کهنه نو شد

آزرده دلی که بود، گم گشت

یاری که ز ما حدیث نشنود

رویش دیدم، دلم بیفتاد

باد سر زلف او بجنبید

آورد صبا نشان کویش

دادم به قضا عنان خسرو