با یار ز من خبر بگویید

ما را دل و دیده بندگی گفت

ترک رخ خوب گفتنی نیست

جان می رود و مرا خبر نیست

چشمش من مستمند را کشت

گر هیچ رخ و لبش بدیدید

پنهان چو نماند راز خسرو