شمع من اگر یک شب از خانه برون آید

صد جامه قبا گردد از هر طرفی، چون او

من بی خبر و طفلان سنگی به کف از هر سو

فریاد که از یاری عمری به جفا باشم

هر روز بری جویم از بخت، محال است این

گر وجه قرار من هست از رخ تو مردن

در کشتن خود یارم، من از تو چه غم دارم؟