گو به صحن دیده بازی کن که میدان یافته ست

ای بسا بازی که آن گوی ز نخدان یافته ست

مشک زلفت را که بر هر سو پریشان یافته ست

تا به لب چاه زنخ پر آب حیوان یافته ست

گوهر خود را خجل بیرون دهد کان یافته ست

جز خط و زلفت کسی احضار ایشان یافته ست

گر دم سرد جهان رسم زمستان یافته ست

خاصه کاعظم باربک از شاه جولان یافته ست

سنگ ریزه ست، آنکه اندر زیر دندان یافته ست